Een Hybrid Fiber Coax netwerk, of afgekort HFC, is een netwerk opgebouwd uit een combinatie tussen glasvezel en coax.
Het netwerk functioneert als een coax-netwerk, maar kan door de glasvezelverbindingen op een kostenefficiënte wijze worden uitgerold.
Het leggen van dikke koperen coax-kabels is een prijzige aangelegenheid. Een coax3 kabel kan al snel meer dan 5 euro per meter kosten.
Het core netwerk van een coax-netwerk bestaat vaak uit een aantal coax3 kabels die gebruikt worden om langere afstanden af te leggen.
Bij het aanleggen van nieuwe of het reviseren van bestaande coax-netwerken is het de moeite waard om een HFC alternatief te overwegen.
De kosten van een HFC-netwerk zitten in de actieve HFC-apparatuur op het centrale punt. De HFC-node is prijstechnisch vergelijkbaar met een professionele coax-versterker.
Bij 5 tot 8 segmenten met 175 tot 300 meter coax3 is het omslagpunt snel bereikt en bied HFC een interessant alternatief voor een traditioneel coax-systeem.
Tevens is het uitrollen van een HFC een goede keuze met het oog op de toekomst, of er nou 2 of 48 vezels de grond ingaan is financieel een klein verschil, maar de overige vezels bieden direct een snel en betrouwbaar medium om eventuele dataverbindingen uit te rollen.
Bij een HFC-netwerk worden de core-verbindingen opgebouwd via glasvezelkabels. Deze zijn circa een factor 10 goedkoper dan coax3 kabels.
Aan beide kanten van de glasvezelkabel wordt apparatuur geplaatst dat het coax-signaal omzet in een lichtsignaal en vice versa.
Deze techniek laat zich uitstekend mixen met de uitrol van een Docsis-systeem.
Centraal wordt een HFC-Headend geplaatst. Deze bestaat vaak uit een modulair systeem waarin per 4 segmenten een extra zender- en ontvangerkaart geplaatst kan worden.
Hierdoor is het systeem uitstekend geschikt voor het gefaseerd uitrollen van een netwerk.
Per segment kan het signaal geanalyseerd worden uitgevoerd waardoor eventuele problemen in het netwerk snel gesignaleerd kunnen worden en wanneer nodig segmenten geïsoleerd kunnen worden.
Aan de andere kant van de vezel wordt een HFC-node geplaatst. Deze is vergelijkbaar met een coax-versterker, echter heeft deze zowel een coax- als een glasvezelaansluiting.
Na de HFC-node wordt het laatste stuk naar de aansluitingen uitgevoerd in traditioneel coax.
Het voordeel van het uitvoeren van het laatste deel in coax is dat er geen actieve glasvezelcomponenten bij de aansluitingen geplaatst hoeven worden en dat de montage niet door een glasvezelexpert uitgevoerd hoeft te worden. De klant heeft een gewone coax-aansluiting waarop de TV en het Docsis modem kunnen worden aangesloten.
Aangezien het lichtsignaal door de glasvezel een gemoduleerd RF-signaal is, zien de CMTS en de modems geen verschil tussen een coax- of HFC-netwerk. Dus zowel het digitale of analoge TV-signaal als het Docsis-signaal kunnen over dit netwerk gedistribueerd worden.